जिवन अजंगका पहाडहरु उक्लने प्रयास् गरिरहेछ - तिम्रो उपस्थिति बिना, तिम्रा मधुर मुस्कानहरु बिना, तिम्रा अनमोल अनुरागहरु बिना, तिम्रा सुकोमल अंगालाहरु बिना। र जिवनचर्याका यि प्रत्यक बिन्दुहरुमा लागिरहन्छ - तिमि भएको भए यस्तो हुन्थ्यो; तिमि भएको भए उस्तो हुन्थ्यो।
गोरेटोहरु उजाड उजाड झैं लाग्छ, बाटोहरु अभाव नै अभावले भरिएझै लाग्छ। म भावनाहरु कोरिरह्छु - पढिदिने तिमि छैनौ, म गाइरहन्छु - सुनिदिने तिमि छैनौ, म देउसि र भैलोहरुमा भट्याइरहन्छु - उत्साह थपिदिने तिमि छैनौ, म पढिरहन्छु - साथ दिने तिमि छैनौ। म auditoriam हरुमा बोलिरहन्छु - तिम्रो उन्मक्त हांसो बिना, म प्रदर्शनहरु अवलोकन गरिरहन्छु - तिम्रो शितल साथहरु बिना। म विवश चलिरहेछु, एक्लै - तिम्रा सुनौला हत्केलाहरु बिना, तिम्रा गर्विला पाइलाहरु बिना, तिम्रा न्याना स्पन्दनहरु बिना - एक्लै, फगत एक्लै।
कति सकुँला म मेरा अन्तरंगहरुलाई यसरि उसिनिरहन। कति सकुँला म मेरा आत्मियताहरुलाई यसरी वन्दि बनाइराख्न। कति सकुँला म मेरा अपनत्वहरुलाई यसरि सिरानि मुनि खुसारिरहन। कति सकुँला म एक्लै एक्लै यो रुखो chinese भात खाइरहन। कति सकुँला म एक्लै एक्लै यो मिठो सपना बुनिरहन। मलाई सपना हैन विपना चाहिन्छ। मलाई कल्पना हैन यथार्थ चाहिन्छ। मलाई भविस्य हैन वर्तमान चाहिन्छ। मलाई एकलास यो एक्लोपना हैन तिमि चाहिन्छ।
प्रत्यक रातहरुमा तिमि छाउँछ्यौ र मेरा निदहरु चुँडेर लान्छ्यौ। प्रत्यक बिहानिहरुमा तिमि छाउँछ्यौ र मेरा जाँगरहरु चुँडेर लान्छ्यौ। प्रत्यक दिनहरुमा तिमि छाउँछ्यौ र मेरा भोकहरु चुँडेर लान्छ्यौ। प्रत्यक साँझहरुमा तिमि छाउँछ्यौ र कसरि सकुँला म तिम्रा अभावहरुमा मीठो सुसेली हालिरहन।
धेरै सपनाहरुमा तिमि थियौ - New Road का गल्लिहरुमा; revolving restaurant हरुमा; पशुपति, नरायणथान र दक्षिणकालीहरुमा; गोरखा र बुद्ध एयरका आकासहरुमा; बेगनास, फेवा र सेति किनारहरुमा; महेन्द्र गुफा, चमेरे कुफा र डेभिस फल्सहरुमा; सारांगकोटको चिसो सिरेटो र माछपुच्छ्रेका सामिप्यताहरुमा; बिन्देवासिनि र तालवाराहीका आशिर्वादहरुमा; साहरुख र काजल का रोमान्स् हरुमा।
धेरै अभिलासाहरुमा तिमि थियौ - थानकोटका ओरालाहरुमा, मलेखुका माछाहरुमा, आरुघाटका सुसाइहरुमा, लुम्ले र नौडांडाका मनमोहकताहरुमा, इलामका चियवगानहरुमा, झपा र मोरंगका फाँटहरुमा, दर्जिलिंगका छुक् छुक् छुक् छुक् रेलहरुमा।
धेरै आकांक्षाहरुमा तिमि थियौ - बराहक्षेत्रका भिरहरुमा, पख्रिवासका ओरालहरुमा, ट्याम्के माथिका हवाइजहाजहरुमा, गैरिगाउँ र डांडागाउँका ओहोरदोहोरहरुमा, वारिपुछारका अर्थुंगेहरुमा, पारिवारीका ऐंसेलुघारिहरुमा, बिध्योदयका प्रांगणहरुमा, सुन्तलेका सुन्दर खर्कहरुमा।
धेरै कल्पनाहरुमा तिमि थियौ - Qatar र Contenental का boeing हरुमा, बिस्वबिध्यालयका उध्यान र रंगसालाहरुमा, university village का हरिया चौरहरुमा, racquetball, badminton ra volleyball court हरुमा, football ground हरुमा। metro र mall हरुमा, चिडियाखाना र गगनचुम्बि tower हरुमा, planetariam र aquarium हरुमा; downtown र समुद्रकिनार हरुमा।
म दोहोर्याइरहन चाहन्छु, तिनकुने-सिनामंगल, सिनामंगल-तिनकुने। म मनभरि भोक मार्न चाहन्छु, तिम्रो हातको मीठो परिकार संग। म अनमोल निदाउन चाहन्छु, तिम्रा पाखुरिका सिरनिहरुमा। म अविरल हराउन चाहन्छु- तिम्रा नयनहरुमा। म लामो सुस्केरा हालेर थकान मेटाउन चाहन्छु - तिम्रा न्याना सपन्दनहरुसंग। म चाहन्छु - यो हामी बिचको पर्खाल गर्ल्यामगुर्लुम ढलोस् र हाम्रा समिप्यताहरुलाई, हाम्रा निकटताहरुलाई र हाम्रा सह-अनुरागहरुलाई उद्वेलित गर्नबाट केहि कसैले रोक्न नसकोस्।
Wednesday, October 24, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment